म

एउटाले केश मात्र देख्यो
कालो छ त्यो भन्यो
अर्कोले भेस मात्र देख्यो
उत्ताउलो छ त्यो भन्यो

न म केश थिएँ न भेष
म त म मात्रै थिएँ
तर कमैले म मा म देख्यो
कमैले मलाइ बुझ्यो

कसैले आक्रोश मात्र देख्यो
खर्रो छ त्यो भन्यो
कसैले बेहोश मात्र देख्यो
कम्जोर छ त्यो भन्यो

मान्छे किन देखेकै भरमा
कसैको अस्तित्वलाइ छाप्चन
आफ्नो मानशपटलमा
अनि रटाउचन आफैलाई
फलानो यस्तो, ढिस्कानो उस्तो

जब म आफैलाई ऐनामा हेर्छु
म आफुलाई हावा जस्तो देख्छु
परिवर्तन्सिल
कैले चिसो बताश
कैले तातो स्वांश
कैले दुर्गन्द
त कैले कोमल सुगन्द

सबैको समिश्रण यौटा बताश

तर कमैले ममा म देख्यो
सबैले ममा आफु देखे
आफ्नो सोच देखे
आफ्नो बिचार

त्यो बिचार रुपी झ्यांग पन्छाएर
मलाई कमैले हेर्यो
कमैले बुझ्यो ….