मौनता

मौनता असहजता बनि आउछ,
आवाज निकाल्न आधार चाहिन्छ,
मेरो वरिपरि सुन्यता छाउँछ
अरु बोलीले जल्छन, म मौनताले जल्छु

मौनता यस्तो,
तिम्रो अघि हुदा ,
म बन्द कोठामा कैद हावाको पनि
आवाज सुन्न थाल्छु।
म स्थुल भैसकेको पर्दाको पनि
सर्सराहाट सुन्न थाल्छु।

असहजता यस्तो कि ,
यो बन्द कोठाकै
हावा बनेर बिलाउँ।
यस्तोकी आफ्नै सरिर ,
सिलाइमा बिग्रेको लुगा झैं बनेको छ,
अनि म त्यो बिग्रेका भागको
ढाकछोप गर्दैछु ।

तर मेरो असहजताको कारण तिमि हैन,
म नै हुँ
मेरो मौनताको कारण तिमि हैन ,
म नै हुँ

तर डर त यसको बडी छ
तिम्रो मौनताको कारण म त हैन?