छाल

रोकिन हुन्न भन्थे सबैले, दौडी रहनु पर्छ
देख्दैनस सबको रफ्तार? पौडी रहनु पर्छ

मलाई भने चौतारी मा बसेर, टोलाउन गज्ज़ब लाग्थ्यो
तर हावाले झापु हान्दै भन्थ्यो, चलि रहनु पर्छ

घुटन हुन्थ्यो हरपल, जब बद्यतामा गर्थे हलचल
रफ्तार नै जिन्दगि हो भनेत, म जलि रहनु पर्छ

पिजडा बाट उन्मुक्त चरी फेरि उड्न कसरि सिकाउँ?
कैलेकहीं म आफै मनको कैदमा, अल्झी रहनु पर्छ

आवाज आफै आउछ, जब मनमा सन्नाटा छाउँछ
तब निसब्द हुन्छु जब, म बोलि रहनु पर्छ

के को खोज मा छटपटिदैछु, मलाई थाहाछैन
बस यति थाहा छ  हजुर, केहि खोजि रहनु पर्छ

सबैलाई सन्तुस्ट पार्न खोज्नु, पनि  रोगनै रहेछ
कसैको मलम बन्न, कोहि दुखि रहनु पर्छ

कहिले कहीं त लाग्छ म नै, मेरो बिद्वन्शकारि हुँ
जब बद्यताको नाममा आफुनै आफ्नो, बन्दि रहनु पर्छ

तब तन्किदा तन्किदै यी ओठ दुख्न थाल्छन
जब हो मा हो मिलाएर यस्सै, हाँसी रहनु पर्छ

प्रमोद