आउँदिन आझ, समयले मलाई, अन्तै बहाउदै छ।
म डुंगाको यात्री, समय त्यसको, डण्डी चलाउदै छ।।
म डुंगाको यात्री, समय त्यसको, डण्डी चलाउदै छ।।
आझ एकान्तले मलाई, भेट्नलाई डाकेको छ।
त्रिप्तिलाई पनि आझ मेरै, तिर्खा लागेको छ ।
तारालाई पनि आझ मेरै, चमक हेर्नु छ ।
बायुलाई पनि आझ मेरै, स्वांश फेर्नु छ ।।
त्रिप्तिलाई पनि आझ मेरै, तिर्खा लागेको छ ।
तारालाई पनि आझ मेरै, चमक हेर्नु छ ।
बायुलाई पनि आझ मेरै, स्वांश फेर्नु छ ।।
त्यसैले आउदिन आझ, समयको , माग भिन्दै छ ।
म चालिदैछु, समय मेरो, पाउ भै हिड्दै छ ।
म चालिदैछु, समय मेरो, पाउ भै हिड्दै छ ।
आउनेछु एकदिन, हाम्रो भेट. अवस्य हुने छ।
कुर्ने काम समयलाई छोडीदेउ, उसैले कुर्ने छ।
धेरै ठाउँ छ जहाँ आझ, मलाई हुनु छ।
तर एउटा ठाउँ छ जहाँ, लेखान्तरले चुन्नु छ।।
कुर्ने काम समयलाई छोडीदेउ, उसैले कुर्ने छ।
धेरै ठाउँ छ जहाँ आझ, मलाई हुनु छ।
तर एउटा ठाउँ छ जहाँ, लेखान्तरले चुन्नु छ।।
त्यसैले आउदिन आझ, म फूल हैन, च्यातियी बाडिन्न,
त्यसैले आउदिन आझ, समय याहा कहिले बादिन्न।
त्यसैले आउदिन आझ, समय याहा कहिले बादिन्न।
त्याहीं बहनु पर्छ जहाँ हाम्रो, दिशा निर्धारित छ,
आशा छ हाम्रो बाटो कहीं, गएर समाहित छ।
त्यो दिन आउनेछु जब, मेरो समयले सुइकार्छ,
तर डर! भेट नहोला... समय तिम्रो पनि त छ ।।
आशा छ हाम्रो बाटो कहीं, गएर समाहित छ।
त्यो दिन आउनेछु जब, मेरो समयले सुइकार्छ,
तर डर! भेट नहोला... समय तिम्रो पनि त छ ।।
No comments:
Post a Comment