मनको गुफा

सुन्यता यस्तो कि , तप्प चुइने एकथोपा पानीले पनि 

ढुंगा खसे जस्तो आवाज।
अन्धकार यस्तो कि, अन्धकारलाई नै तर्साउन 
प्रेत बसे जस्तो आभास। 

चमेराहरु चंचल, तिनका ultrasonic आवाज,
त्यो धोनी जुन मैले महसुस गर्छु,
तर कसैको कानले सुन्दैन।

सुन्न आयोकी कोहि भन्ने ठानेर ...

यो मैले कसको अघि द्वार खोलेछु?
लाग्छ यसले गुफा जस्तो मेरो मनमा,
तोड फोड गर्ने छ,
झ्याल नै झ्याल निकाल्ने छ,

उज्यालो , चकमन्न यति कि,
मेरो आँखै खाने छ।
म भित्र बास गर्ने डर्रका चमेराहरु,
अन्धकार कतै नपाएर,
रंगीबिरंगी मयुर बन्नेछन्
र पंख फिजाई नाच्न थाल्नेछन ।