#eleven11poetrychallenge #day7 Prompt : being compelled to hurt someone.
म गर्वैमा छँदा, तिमीले बुनेका सुइटर
म गर्वैमा छँदा, तिमीले बुनेका सपना
ति दुवै मलाई ठिक भएनन्,
त्यसैले मैले नलगाउने निर्णय गरें ।
म गर्वैमा छँदा, तिमीले बुनेका सपना
ति दुवै मलाई ठिक भएनन्,
त्यसैले मैले नलगाउने निर्णय गरें ।
नदुखाउ मन,
तर त्यो सुइटर मेरा गलामा कस्सिन्छन् ।
नदुखाउ मन,
तर त्यो सपना मेरो पाउमा अल्झिन्छन् ।
तर त्यो सुइटर मेरा गलामा कस्सिन्छन् ।
नदुखाउ मन,
तर त्यो सपना मेरो पाउमा अल्झिन्छन् ।
बरु नापेर फेरि बुनिदेउ त्यो सुइटर,
मेरो सरिरको नपाइ संगै ।
बरु बुझेर फेरि देखिदेउ त्यो सपना,
मेरो चाहना अनुशारको ।
मेरो सरिरको नपाइ संगै ।
बरु बुझेर फेरि देखिदेउ त्यो सपना,
मेरो चाहना अनुशारको ।
तिमीले सुर्य जन्माउने सपना देखेकी थियौ रे,
तर यो के जन्म्यो?
मेरो हात जाँहा लम्कन्छन्,
त्याँहा अधेरा निशा देखिन्छन्।
रात छिप्पिएपछि बुज्नेछेउ,
जब मेरा खोंच खोंच मा तारा चम्किनेछ्न्,
कि तिमीले अंतरिक्छ्य जन्माएकी थियेउ।
जसलाई सुर्यको नापमा बुनेको सुइटर ठिक हुन्न थियो,
जसलाई तिमीले देखेको सपना ले ढाक्न सक्दैन थियो,
त्यो दिन तिमि खुसि हुनेछेउ,
तर यो के जन्म्यो?
मेरो हात जाँहा लम्कन्छन्,
त्याँहा अधेरा निशा देखिन्छन्।
रात छिप्पिएपछि बुज्नेछेउ,
जब मेरा खोंच खोंच मा तारा चम्किनेछ्न्,
कि तिमीले अंतरिक्छ्य जन्माएकी थियेउ।
जसलाई सुर्यको नापमा बुनेको सुइटर ठिक हुन्न थियो,
जसलाई तिमीले देखेको सपना ले ढाक्न सक्दैन थियो,
त्यो दिन तिमि खुसि हुनेछेउ,
तर अहिले दुखिरहेको तिम्रो मनमा,
म मलम गर्न सक्दिन ।
म मलम गर्न सक्दिन ।
No comments:
Post a Comment