दुखाएर आँफैलाइ

दुखाएर आँफैलाइ, निकालिरहेछु गजल
आशुहरु पिएर, अोकालिरहेछु गजल

देउ तन्हायी, देउ प्याश, देउ मलाइ आशु
यिनैलेत मैले ••••• पालिरहेछु गजल

तिमी वाह वाह भन्छौ, ताली फिट्छौ
बन्चरोले दिललाइ हानी, ढालिरहेछु गजल

गमको विज रोपी, मलजल गरी, उमारीरहेछु
म त तिम्रो बफादार, मालि रहेछु गजल

ए गजल तिम्रो मेरो, मर्मपनी उस्तै
तिमी जस्तै म नी सबको, ताली रहेछु गजल

yeo maanche

दिल भित्र दरार दिन, आयो यो मान्छे
यो कस्तो इन्तजार दिन, आयो यो मान्छे

यो कस्तो आश दियो,उसकै प्याश दियो
लाग्थ्यो संसार दिन आयो यो मान्छे

उही पुरानो थ्यो दिल, पुरानो इन्तजार
संोचे नया बाहार दिन आयो यो मान्छे

माया ले त शितल्ता दिन्छ भन्थे
यो कस्तो पोल्ने प्यार दिन आयो यो मान्छे

Pramod kc

gazal

जसलाई आफ्नो माने उः अर्का परेर हो
छोडी जाउँ भनेपनि,  मर्का परेर हो

पाउनु अघि थ्यो कोहिली,काग बनिदीयो
बातैपिछे उसको कुरा, चर्का परेर हो

जान्थे धेरै पर म , तिम्रो आँखा बाट
यो सीउँदोमा तिम्रो नामको, धर्का परेर हो

माया को बन्धन त, उहिले टुटीसक्यो
बन्धन रुपी समाजको, तर्का परेर हो

love love love :P

मेरो नाम प्रेम हो
मेरो काम प्रेम हो

मेरो बाच्ने आधार
तमाम  प्रेम हो

मेरो ईश हो प्रेम
घनश्याम  प्रेम हो

हर रीतु मेरो
अनी याम प्रेम हो

मेरो आहार यै
शुभा शाम प्रेम हो

चाहे जाडो आअोस्
मेरो घाम प्रेम हो


मेरो हर रोगको
रोकथाम प्रेम हो


म चिठी भए
मेरो खाम प्रेम हो


चाहे किन्न सक्छौ
मेरो दाम प्रेम हो

gazal

सारंगी को धुन मा मैले तिम्लाई खोजि रहन्छु

कैले काँही जुन मा मैले तिम्लाई खोजि रहन्छु

शरिर त उसलाइ सुम्पे, आत्मा तिम्लाइ खोज्थ्यो
त्यसैले त उनमा मैले तिम्लाई खोजि रहन्छु

एकछिन् पनि मेरो मनमा चयन हुदैन किनकि सकुनमा मैले तिम्लाई खोजि रहन्छु

जब नशा बनि चढ्छौ, तिमि नाडी काटीदिन्छु येशारी खुन मा मैले तिम्लाई खोजि रहन्छु

कसैको आँखा, कसैको बोलि, कसैको अँगालो नसोध कुनकुन मा मैले तिम्लाई खोजि रहन्छु

- pramod kc

j aayeo tei

तिमि प्याश म पानि
तिमि तलाश म निशानी

रहेम गर्यौ मेरो हात थामी
तिमि खास म खरानी

तिमि बिना त के मजा
तिमि सुवाष म फुल्दानी

मायालाई उमेर ले छेक्दैन
तिमि पचास म जवानी

दैब ले क्या जोडी बनाएछा
तिमि आश म दानी

हामि एक सिक्काका दुइ पाटा
तिमि साश म जिन्दगानी

- pramod bhanney maanche :/

कथा कमिलाको

कमिला ले वर माग्यो, मान्छे म हुँला
फेरि सोच्यो म कस्तो, मान्छे बनुँला?

के म मान्छे जस्तै अल्छि, बन्न सक्छु?
पौरखी लाइ मान्छेले, भन्लान बहुला

मेरो त बफादार भै, काम गर्ने बानि
मान्छे हुन्छन काम ठग, कसरि सहुँला

बाटो भुल्दा मान्छे, आत्तिन्छन् अरे
म कमिला हर कस्ट, संग जुधुंला

मेरो जिउ छ सानो, तर पौरख ठुलो
मान्छे का त केवल कुरा, हुन् ठुला

तेरो र मेरो भन्छन रे मान्छे
लाख भाग लाउछन  रे, एउटा दुला

मान्छे त तै रानी मै रानी गर्छन
हुदिन मान्छे भो , कमिला नै  बनुला

- प्रमोद केशी

hawa ma yeuta line lai tankaayera lekhdyaa :P

म संग बिताएका पल, मन नपर्न सक्छ
म अछुत तिमि निश्चल, मन नपर्न सक्छ

बरु दुइ किनारा को मिलन हुन्थ्यो होला
तिमि आकाश, म जल, मन नपर्न सक्छ

ढीडो खाएर हुर्के नि, परदेशीए पछि
अब त पाएनि चामल, मन नपर्न सक्छ

तिमि त ठुलै गजलकार भाछौ रे
अब त मेरा गजल, मन नपर्न सक्छ

तिमि हौ आनन्द

जाडो मा तिमि हौ, घाम को आनन्द
तिमि हौ चारै, धाम को आनन्द

तिमि हौ प्याश मेटिदाको सन्तुष्टि
थकित लाई शितल, ठाम को आनन्द

मलाई नसोध तिम्रो आवस्यकता कति
भोको लाई नसोध, माम को आनन्द

तिम्रो चुम्बन ले त पिडा सोशी जान्छ
जीउ दुख्दा लगाइदाको, बाम को आनन्द

तिमि पाउँदा मोक्ष्य नै पाए जस्तो
हनुमान लाई जस्तो सीता, राम को आनन्द

तिमि पाउदा दिल यसै हुन्छ प्रमोदित
अँगालो मै संसार, तमाम को आनन्द

प्रमोद के.शी.

माफी दिन्थे (गजल)

के थाहा तिमीले, फकाएपनि माफी दिन्थे
एकचोटी अंगालोमा, लगाएपनि माफी दिन्थे

तिमीले जे गरेउ बिर्सिन, बाटो खोजिरहेछु
चित्त बुज्ने एउटा कारण, पाए पनि माफी दिन्थे

फरक पर्दैन र तिमीलाई, मेरो दिल दुखेको मा ?
तिमीले माफी माग्न, आए पनि माफी दिन्थे

गुमाउनु को डर छ मलाई, मेरो प्राण भन्दा पनि
मेरै झुटो कसम तिमीले, खाए पनि माफी दिन्थे

फकाउने को आश ले नै रिसाउने हो मान्छे
पहिले झैँ मेरा हात, समाए पनि माफी दिन्थे

टुक्रीएको दिल छ आझ, सहनै मुस्किल छ आझ
दिल जोड्न तिमीले, सागाए पनि माफी दिन्थे

जति बुझाउन खोज्छु, दिल उति मान्दैन
अलिकति तिमीले , बुझाए पनि माफी दिन्थे

gajal

सानो थोकलाइ हजुर, संसार मान्नु हुन्छ
सानो चोट पाउनुहन्छ, हार मान्नु हुन्छ

समश्या एक्लै होइन, विकल्प संगै आँउछन्
परीक्षा लाई किन -- दिबार मान्नु हुन्छ

उ आएर लानेछ, "मेरो" भन्ने घमन्ढ
नाशोलाइ किन    उपहार मान्नु हुन्छ

मरे पछी पक्कै पनी पछुताउनु हुनेछ
बाचुन्जेल जिन्दगी, इन्तजार मान्नु हुन्छ

यात्रा नै हो जिन्दगी, यात्रा मै छ रमाइलो
कुन्नी काँहा पुग्नलाइ,  हतार मान्नु हुन्छ

pramod kc

kabita k ho? (gazal)

कविता सायद मानिस नै हो, अर्को जीवन हो कविता
जीवन झैँ घाम छाया हो, हाँसो हो रोदन हो कविता

बोकी हिड्छ सिंगो येरावत ले, धान्न नसकेको भार
भावाना को पहाड बोकी हिड्ने, भरिया को धन हो कविता

कविता पत्त्थर हो, फुल हो, के  के होइन र कविता
कसैको हर्ष को गीत हो कविता, कसैको रोदन हो कविता

कहिले सब्द कै तिर हो कविता, घायल नै लोक बनाइदिने
फेरि कोहि घायल को बिरह गाउने, निश्चल मन को कविता

सब्द को तन्त्र हो कविता, बेचैन लाइ प्रमोदित बनाइदिञ्छ
कविता बाट  बोल्ने गुन्गाको , जिउने कारण हो कविता
pramod kc

gajal

एकान्त थियो ठँाउ, तिमी मेरो साथमै थियौ । रमाइलो थियो गाँउ, तिमी मेरो साथमै थियौ।।

अली अली गर्दै, कोर्दै गएँ ितम्रो मुटु गहीरो भो घाउ, तिमी मेरो साथमै थियौ ।

सुनको खोजीमा तिमी हिरा छोडी हिढेछु कहिले भने जाउ, तिमी मेरो साथमै थियौ ।

तिमीले जस्तो माया गरी, कोहीले नि सहेनन् तिमीलाइ जती कराँउ, तिमी मेरो साथमै थियौ ।

बेसाहारा भएँ आँखीर, कोही थिएनन् दिने हात भनेउ यि हात समाउ, तिमी मेरो साथमै थियौ ।

pramod kc

gajal

दिलको घाउ बुझ्नेले बुझ्छन् मेरो आँशुमा रुझ्नेले बुझ्छन्

कति आँशु बगाएको छु मैले मेरो आँशु पुस्नेले बुझ्छन्

बाहिरबाट हेरेर के बुझ्छौ र मेरो दिलमा घुस्नेले बुझ्छन्

म तेसै पागल बनेको होइन मेरो कथा सुन्ने ले बुझ्छन्

म किन चिच्याएको थिँए मलाइ जिउँदै पुर्नेले बुझ्छन्

pramod kc

gajal

तिम्रो राजकुमार जो तिमी जस्तै सानो छ तिम्रो जिवनको बाहार, जो तिमी जस्तै सानो छ

बढ्ने छ पुर्नेको जुन जस्तै , तिमी संगै अनी लानेछ उसको दरबार, जो तिमी जस्तै सानो छ

अरुको अघी अटल हुन्छ, तिम्रो प्रेममा झुक्नेछ गर्नेछ तिमीलाइ प्यार, जो तिमी जस्तै सानो छ

अहिले त के बुज्लिउ पुतली, टाला टुली बटुली पछी सम्झिन्छेउ हरबार, जो तिमी जस्तै सानो छ

धपक्क बल्नेछौ चांद झै, जब गर्नेछौ तिमीले उसकै नामको श्रिंगार, जो तिमी जस्तै सानो छ

जन्मौ जन्मको नाता हो यो, जन्मौ अघी गांसीएको बसाउनेछ तिम्रो घरबार, जो तिमी जस्तै सानो छ

pramod kc

गजल

जब दूरी नाप्छु, माया दुख्ने गर्छ
त्यहाँ घाम लाग्दा, यहाँ डुब्ने गर्छ

हाम्रो नजरको मिलन, चाँदमा पनि हुदैन
त्यहाँ चाँद देखीदा, यहाँ लुक्ने गर्छ

मेरो निन्द्रा भोक नि, आफै संग लगेउ कि
एकै गाँस ले आजकल, मलाई पुग्ने गर्छ

टाढा छुइन भन्छौ, धेरै टाढा छौ नि
तिमि उठ्दा परेली, यहाँ झुक्ने गर्छ

यति थोरै पल मा, माया गहिरो दियौ
सम्झदैमा मेरो, हिक्का छुट्ने गर्छ

तिमि जाडो छल्न, न्यानो खोज्ने बेला
यहाँ घाम को रापले, मलाई फुक्ने गर्छ

बेगले साँझको हावा, मलाई छुँदै जान्छ
तिमि सम्म पुग्दा, लाग्छ सुक्ने गर्छ

तिमीलाई सपनीमा भेटाउन कोहि
रातमा उठ्ने गर्छ, दिनमा सुत्ने गर्छ

- प्रमोद केसी 

done (gajal)

अरु पाएर अघाउँछन्, म गुमाएर अघाएँ।

गुमाउदा गुमाउदा, अगाएर अघाएँ।।

अमिलो हुन्छ भन्छन्, नपाएको अंगुर त्यो अमिलोकोलागी, छट्पटाएर अघाएँ।

सपना लाखौँ देखेँ, लाखौँ चेहेरा हरुको कुनै हकिकत बनेनन्, हरेश खाएर अघाएँ।

भोक तिर्खा को पनी, सिमा हुँदो रैछ भोकाँउदा भोकाँउदा, भोकाएर अघाएँ।

तिमीलाइ पाउन, चारै दिशा खोजी हिँडे कहाँ गयौ कहाँ, म धाएर अघाएँ।

- pramod kc

Realisation (GAZAL)

इर्शया, पींडा वास्तवमा सानो थोक थियो।
यो मनले बेकारमा यसलाइ बोक थियो।।

बन्धन हरु कहिले आफै प्रकट भएनन्
आफ्नै सोचले जन्माएको एउटा रोक थियो।
यो मनले बेकारमा यसलाइ बोक थियो।।

बुझ्दैछु आझ जिवन जगतको कुरा
चाहानालाइ संसार सम्झे, केवल शोक थियो।
यो मनले बेकारमा यसलाइ बोक थियो।।

माया त मिठास रैछ, दिलबाट पलाउने
जसलाइ प्रेम सम्जेथँे, केवल भोक थियो।
यो मनले बेकारमा यसलाइ बोक थियो।।

इर्शया, पींडा वास्तवमा सानो थोक थियो।
यो मनले बेकारमा यसलाइ बोक थियो।।

 by Pramod kc

Gajal

काहँा बाट मायँा आँफै, पलाई पलाई आँउथ्यो।
कम्जोरी र डर हरु, जलाई जलाई आँउथ्यो।।

अ्ंगालेर नि नपूग्ने, शं्गालेर नि नसकिने
यति धेरै माया मुटु, गलाई गलाई आँउथ्यो।।

रोक्न कसले सक्थ्यो र, छेक्न कसले सक्थ्यो र
सबै बाधा बन्धन् हरु, ढलाई ढलाई आँउथ्यो।।

हिमभुमी होस् या मरभुमि होस्
प्रेमको मिठो फल, फलाई फलाई आँउथ्यो।।

निती नियम बिर्सेर, बन्धन् हरु तोडेर
प्रेमको नया कानुन, चलाई चलाई आँउथ्यो।।

काहँा बाट मायँा आँफै, पलाई पलाई आँउथ्यो।
कम्जोरी र डर हरु, जलाई जलाई आँउथ्यो।।


Pramod kc

gazal

छक्क नपर्नु  मेरो साथमा, तिम्रो तस्बिर देखेर
मेरो घर मा तिम्रो नामको, छुट्टै मन्दिर देखेर

तिमीलाई इश्वोर बनाइदिएँ, पाउने  बाटो नदेख्दा
दुनिया स्तब्द हुन्छन् मेरो, यस्तो तक्दिर देखेर

कोर्नै भुल्यो कि विधाता लेः मिलन रेखा यो हत्केलामा
आफै पनि स्तब्द हुन्छु, हातको लकीर देखेर

कहिले कहिँ ऐना हेरी, एकोहोरो टोलाउछु
लाग्छ तिम्रो लायक छुइन, आफ्नो शरीर देखेर

चखेवा को जोडी लेः नि मन तान्छ आझ भोलि
लोभ लाग्छ किन किन, चरी चिरबिर देखेर

बादिदीयो बास्तविकता लेः सपना त केहिछिन को थ्यो
आत्मा जल्छ सत्यता को, यस्तो जन्जीर देखेर

Pramod kc

gazal of mine

आश देखाइ जाने मान्छे, भुल्ने उपाय देखाइदेउ
कि त प्रेममा शन्याशी भइ, डुल्ने उपाय देखाइदेउ

फुल बन्नु बनिसके, भमरा नि चुनिसके
कि त फेरी कोपिला भइ, फुल्ने उपाय देखाइदेउ

कर्तव्यलाइ ठुलो मान्छौ, प्रेमलाइ सधै पछी राख्छौ
मलाइ पनी प्रेम र कर्तव्य, तुल्ने उपाय देखाइदेउ

तिम्रो साथको सन्सारको, मिठो सपना देखाइदिएउ
अब यो तितो बिपना संग, घुल्ने उपाय देखाइदेउ

अंगालीदेउ अनी पुछीदेउ, यो विवश मानीसको आँशु
नत्र सजिलै डोरीको पासोमा, झुल्ने उपाय देखाइदेउ

pramod kc

gazal :)

दुइ प्रेमीको बिचमा, एउटा दिबार छ पूरानो
अरु सबै नया छन्, इन्तजार छ पुरानो

प्रयास नगरेको होइन, त्यो दिबार फुटाउने
लाखौ बल लगाए पनी, उही हार छ पुरानो

तिमीसंग का पल हरु सम्झदैमा आँशु आँउछ
बर्सौ देखि संगालेकको, उपहार छ पुरानो

माया कस्तो हुन्छ देखायौ, माया गर्न सिकायौ
तिमीले गरेको मायामा, यही आभार छ पुरानो

तिम्रो आगमनले नया बाहार ल्याउँथ्यो की
नत्र उस्तै छ दिनचर्या, उही सन्सार छ पुरानो

the ladies-finger guy.

somebody called me from back and it was Kevin with his new R15. he was my class mate from nursery to 5 and i changed my school. a year ago we met in Facebook which unified us and our old memories. 

so what are you doing he asked, i am doing my bachelors what about you i said .. he said he is doing job and boys talk begin 

flash back started with those conversations..

i was in nearly 7 years of my life i think and i was eating my lunch. delicious mum made food from my tiffin box. a guy came near with his tiffin box, he asked if we could share our tiffins with one another. i said ok. we eat our first then it was kevin's turn. he opened his tiffin and it was a ladies finger with rice. i never liked vegetables specially ladies finger was literally untolerated from my family's gene..

i somehow managed to take a few spoons since he took mine and i had to neutralise it. days changed, my tiffin changed but his dint. and i was too much irritated my that ladies finger rice. but i never knew and dint have any idea of avoiding ladies finger of that guy and eat my tiffin alone which use to be chicken rice sometimes and haluwa sometimes, paraatha sometimes. we grew sharing our tiffin together. i sometime used to hide from him and eat my tiffin alone but he always use to wait for me to share his, which used to make me guilty and i stopped repeating it again.. that ladies finger on my small age used to make me feel i am trapped in hell.

adult kevin asked if i could go his home with him. his home now reminded me of his home. i said yes.. he kept me on his r15. and that rised seat was really too unfriendly with me.. i somehow managed to keep myself there and he drove towards his home

small kebin used to take me to his house frequently which was suitaited on sunaar gaaun.. and it was really a gaaun.. his house was made up of mud and his mum never allowed us to play inside in a fear that mud may crack and house may look disgraceful..nor outside in a fear that ladies finger plants may be damaged.  outside his house there was lot of climbing plants . and i could see many ladies finger growing on it. his mum used to serve vegetable of ladies finger with bitten rice. and i used to only eat bitten one.. i never knew why was that love towards ladies finger so intense until i grew.. i used to take long breath seeing those plants of ladyfinger and thinking its too much to finish.

 we finally reached his home. the mud house was already transformed to two storey cemented building. and his mother was near the gate giving a beautiful smile. aunty namaste, and she replied namaste babu, 

did you recocnized  me aunty. she said its little harder. who are you

i said pramod and she was too happy to see me…..

babu wait eat something before going.. it striked me the ladies finger memory.. she forced and i couldn't denied.. but this time there was a change in recipe .. she brought me potato chop with hot pickle which was really very incomparable to ladies finger.

after 5 i left the school.. small kevin with his watery eyes gifted me a hand made greetings..  i was the only friend of him and every body else used to tease him saying ladies finger boy.. 

after that i never saw him until today

 we had lot of talks sometimes about other class mates.. sometimes about teachers and on and on… 

it was time for me to leave…. and he came till his gate to say me a bye…

and when i turned to return the bye .. there still were few plants of ladies finger with few ladies finger hanging doing me bye with him. :)